Zapadni Srbi

Kroz crkvenu štampu: Vera bez sveštenika

Kroz crkvenu štampu: Vera bez sveštenika. Braničevski Vesnik, u članku pod ovim naslovom, odgovara onima koji kažu da ne mogu primiti svete tajne od takvih sveštenika koji životom svojim, radom ili govorima prljaju blagodat svešteničku.

Jedno upoređenje. Imamo više vrsta vodovodnih cevi, Cev može biti i od lošijeg i boljeg materijala, šta više i od srebra i zlata. Izvorska voda dostiže do grada, a stanovništvo ne pita kroz kakve je sprovodnike voda došla. Isto tako i sveštenik; samo sprovodi blagodat Duha Svetoga, Ako s verom primaš i od najnedostojnijeg sveštenika, blagodat Duha Svetoga dejstvuje. Ono što je ljudsko u svešteniku neće uprljati, niti je to mogućno, ono što ti u svojoj molitvi preko sveštenika tražiš.

Opširnije: Kroz crkvenu štampu: Vera bez sveštenika

Uvođenje Grigorijanskog kalendara u Antiohijskoj Crkvi

"XXXXX" je od 19. oktobra 1940 god. zvaničan organ Grčke Crkve, između ostaloga javlja:

Najvažnija odluka Sv. Sinoda Antiohijske Crkve, sa skorašnje sednice, jeste uvođenje Grigorijanskog Kalendara, ispravljenog po ugledu na druge Autokefalne Pravoslavne Crkve. Pre uvođenja u život istog Patrijaršija je izdala naročite brošurice na arapskom jeziku, u kojima se pravda ovaj postupak dokazujući, da ovo nema nikakve veze sa "dogmatima Pravoslavlja.

U ovim brošurama naglašava se istovremeno da je Grigorijanski Kalendar delo grčkog naučnika Sosigena Aleksandrijskog, objavljeno 46 god. p. H., po nalogu Julija Cezara i da je Latinska Crkva upotrebljavala isti do 1582, (godina kada je uveden u život Grigorijanski Kalendar) t. j. 528 god. posle Shizme 1054 pod. Pošto se u brošuri naglasilo da je i na zapadu uvođenje Grigorijanskog Kalendara išlo postepeno i to do 1701, 1724 i 1798, podvučeno je da su se većina pravoslavnih astronoma, Grka, Rumuna, Srba itd. trudili, da nađu kalendar što tačniji. Treba zabeležiti da se protiv ovakve odluke nije pobunio niko od vernih, jer su razlozi dovoljno ubedljivi.

Opširnije: Uvođenje Grigorijanskog kalendara u Antiohijskoj Crkvi

Bošnjaci i bosanski jezik

Sjedili smo tako i dogovarali se o proslavi godišnjice mature. I skrenu razgovor na uspomene: „Sjećaš li se ti kada smo... a sjećaš li se ti kada smo mi...“ i tako unedogled. Reče mi jaran: „Sjećaš li se kada si na času bosanskog izašao da čitaš svoj rad pred svima, za kaznu da čuju i ostali zašto si dobio keca?“ Gledam ga u oči da li će da trepne. I nije. Slaže u sekundi, a da nije ni trepnuo. Nismo uopšte nikada imali nikakve časove bosanskog jezika u gimnaziji. Jezik koji smo učili se zvao srpsko-hrvatski, i skraćeno smo ga zvali srpski. Predavala nam nastavnica koja sada predaje hrvatski u Katoličkom školskom centru. Ne vjerujem da se sve to moj neuništive memorije jaran iz klupe ne sjeća, ali eto nekako se desi da promijeni istoriju u trenu u svoju korist, ali na moju štetu.

Opširnije: Bošnjaci i bosanski jezik

Reforma kalendara

Potrebu reforme kalendara, zbog davno dokazane netačnosti julijanskoga kalendara, vrlo jako oseća sva pravoslavna Crkva. Osobito je oseća pravoslavna Crkva u našoj državi, koju sačinjava jedan narod, koji je po nesreći Istorija razdelila u tri vere, od kojih svaka ima svoj kalendar. Rimokatolička pak drži se kalendara kojim se služe kulturni narodi Zapada. Podvojenost kalendara štetna je i za crkveni život i za građanski napredak. Zbog nejednakosti kalendara jače se ističe i nejednakost vera. Od toga strada i jedinstvo naroda i snaga države.

Pošto je kalendar, kojeg se drže zapadni narodi svih zapadnih vera, ili t. zv. grigorijanski kalendar savršeniji od julijanskoga, kojeg se drže narodi pravoslavne vere, prvi prodro je u građanskom životu posle svetskog rata u više država, u kojima je negda vladao „stari“ kalendar (Rusija, Bugarska, Kraljevina S. H. S.) U novije je doba primljen u Grčkoj i Rumuniji i za crkveni život.

Opširnije: Reforma kalendara